#******************************************************************************#




#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#
#@ SECTION 1                          @#
#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#

Utilitatis causa amicitia est quaesita.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Collatio igitur ista te nihil iuvat. Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Duo Reges: constructio interrete. Quid, si etiam iucunda memoria est praeteritorum malorum? Si quidem, inquit, tollerem, sed relinquo. An nisi populari fama?

Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Summum a vobis bonum voluptas dicitur. At hoc in eo M. Refert tamen, quo modo. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.



#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#
#@ SECTION 2                @#
#@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@#

Qui ita affectus, beatum esse numquam probabis; Sed nimis multa. Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum earum rerum, quae sibi conducant, amittere. Familiares nostros, credo, Sironem dicis et Philodemum, cum optimos viros, tum homines doctissimos. Quod iam a me expectare noli. Quid ergo?

Eademne, quae restincta siti? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Eaedem res maneant alio modo. Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Prioris generis est docilitas, memoria; Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi; Beatum, inquit. Bestiarum vero nullum iudicium puto.